Lieve allemaal,

Even een kort berichtje vanuit Aruba over mijn week in Nederland. Ik heb niet iedereen kunnen spreken dus dan maar even zo.

Vorige week ben ik in Nederland geweest, omdat mijn opa was overleden.Vrijdagochtend ging mijn telefoon en stond er ‘mama' op het schermpje. Ai.. toen wist ik het al. Opa was overleden en ik wilde zo snel mogelijk naar huis.

Na veel geregel met mijn school, SKOA en het reisbureau zat ik dezelfde dag ‘s avond om 9 uur al in het vliegtuig naar huis. De eerste keer alleen vliegen om zo'n reden was toch wel moeilijk. Zeker, omdat ik na aankomst er door de douane werd uitgepikt. Ze vonden het verdacht dat ik weinig bagage bij me had en dezelfde dag pas een ticket had geboekt. Ik kreeg een 100%controle. Al mijn handbagage werd gecontroleerd, mijn laptop werd bekeken en ik werd gefouilleerd. Er was natuurlijk niets aan de hand en na een klein half uurtje mocht ik weer weg. Jacqueline en papa kwamen mij ophalen. Daarna zijn we meteen naar oma toe gegaan en zag ik mama en de rest van de familie. Het was heel fijn om ze weer te zien, maar het was ook raar. Ik had natuurlijk niet verwacht dat ik ze zo snel alweer zou zien.

De volgende dagen moest er vooral veel geregeld worden voor de kerkmis en de crematie. Gelukkig kon ik me daar nog mee bemoeien en kon ik toch nog mijn steentje bijdragen om op een mooie manier afscheid te nemen van mijn opa. Die woensdag hebben we op een fijne manier herinneringen over opa kunnen ophalen en afscheid van hem kunnen nemen. De dagen na de crematie heb ik nog een aantal vrienden gezien en ben ik nog een dagje met mama gaan shoppen.

Zondagmiddag ben ik weer teruggevlogen. Ook toen was het weer lastig om afscheid te nemen, maar gelukkig heb ik ook hier een hele lieve soort van familie! Maartje, Chantal en Pim hebben me opgehaald bij het vliegveld. Thuis kwam de vrolijke Gaby me weer opvrolijken met haar 1001 verhalen en kwamen Danny en Suze even een knuffel geven. Wat een stelletje moppies!

's Maandags hebben mijn collega's en de kinderen me weer happy gemaakt. Mijn collega's lachen zo veel, dat je wel vrolijk moet worden.

Mijn opa was een echte opa. Lief en vrijgevig met witte haren enzovoorts, maar wat ik typerend vond voor mijn opa waren zijn wijze woorden. Hij gaf overal advies over. Zelfs over dingen waar hij niets van af wist. Eén herinnering; de wijze woorden van mijn opa:

- ‘Jack, als je op stap bent of in een kroeg staat met een drankje, dan moet je altijd

je hand op het glas leggen, want je weet nooit wat ze erin gooien.' ‘Ja, opa dat

weet ik!'

- ‘Jack, als een jongen je lastig valt hé, dan weet je wel waar je moet schoppen

toch?'. ‘Ja, opa dat weet ik!'

- ‘Jack, als je gaat inparkeren dan moet je wel altijd goed om je heen kijken of er

geen ander verkeer aan komt.' ‘Opa, heeft u een rijbewijs?' ‘Nee!' hahahha.

Het zien van mijn familie en vrienden voelde ook een beetje als het laatste cadeautje van opa. Wat ben ik toch een dikke bofkont met al die lieve mensen om me heen, wat is de herfst mooi in Nederland en wat ruiken de supermarkten in Nederland toch heerlijk!

Veel liefs!

Jacky